கடைசியாக தியேட்டரில் பார்த்த படம் பாபநாசம். கிட்டத்தட்ட இரண்டு மாதங்கள். ஆர்வத்தைத் தூண்டும் ஒரு படம் கூட இந்த இடைவெளியில் வெளியாகவில்லை. இருப்பினும் தமிழனால் தியேட்டருக்குப் போகாமல் இருக்கமுடியாது என்ற கூற்றை உண்மையாக்கும் வண்ணம் இந்த வாரம் ஏதாவது ஒரு படத்துக்கு, அது பவர்ஸ்டார் படமாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை போய்விடவேண்டியதுதான் என்ற முடிவிலிருந்தேன். ஆனால், கிடைத்ததோ ஒரு இனிய சர்ப்ரைஸ் ஜெயம் ரவி, ராஜா, சுபா கூட்டணியிடமிருந்து. நல்ல வேளையாக தெறிமாஸ், சொறிமாஸ் என்று இறங்காமல் ஒரு க்ளீன் கமர்ஷியல் ஆக்ஷன் திரில்லரைத் தந்திருக்கிறார்கள். நம் சூழலில் நல்ல படங்கள் கூட வந்துவிடலாம், ஆனால் நல்ல ஆக்ஷன் படங்கள் வருவதுதான் கடினம். ஹீரோ காரெக்டரை ஓவர் பில்டப் செய்யாமல், அளவாகப் பயன்படுத்தினாலே நமது பல படங்கள் நன்றாக வந்துவிடும் என நினைக்கிறேன். ஆனால், விஜய், அஜித், சூர்யா, தனுஷ் இருக்கிற வரை அதெல்லாம் நடக்கிற கதையா? இப்படி எப்போவாவது நல்ல படங்கள் வந்தால் பார்த்து ஆறுதல் பட்டுக்கொள்ளவேண்டியதுதான்.
ஜெயம் ரவி, ராஜா, சுபா, அர்விந்த்சாமி எல்லோரையும் விட ‘தனி ஒருவனி’ன் ட்ரைலரே என் எதிர்பார்ப்பை சற்று தூண்டி, தியேட்டருக்குக் கொண்டுசென்ற காரணியாகியிருந்தது. கதையின் அடிநாதம், ”ஒரே வில்லன், ஒரே ஹீரோ, முடிவில் சமூகத்தில் தேனாறும், பாலாறும்!” என்பதான ’முதல்வன்’ டைப் ஃபேண்டசி கான்செப்ட் என்பதைத் தவிர வேறு எந்த குறையுமில்லாத படமாக வந்திருக்கிறது தனி ஒருவன்.
நிறைய திருப்பங்களுடன், விறுவிறுப்பாக அமைக்கப்பட்ட திரைக்கதையால் சுபா இம்முறை தனித்து மிளிர்கின்றனர். அதை மிக சின்சியராக படமாக்கிய விதத்தில் ராஜாவும் ஆச்சரியப்படுத்துகிறார். மிகப் பொருத்தமான காரெக்டரில், முற்றிலும் எதிர்பாராத ட்ரீட் அர்விந்த்சாமி. பேராண்மையை விடவும் கச்சிதமான காரெக்டரில் ஜெயம் ரவி. சும்மாவே நம் படங்களில் ஃபைட்டர்கள் பறக்கவிடப்படுவார்கள். ஆக்ஷன் படம் என்றால் கேட்கவே வேண்டாம். ஆனால், இப்படி ஒரு ஆக்ஷன் படத்திலும் அப்படியெல்லாம் இல்லாமல் அளவான சண்டைக்காட்சிகள், பாடல்களுக்கு முக்கியத்துவமில்லாமல் பார்த்துக்கொண்டது என தனி ஒருவன் தனித்து நிற்கிறது. சின்னச்சின்ன விஷயங்களைப் பார்த்துப் பார்த்து ரசித்துச்செய்திருக்கிறார்கள். தம்பி ராமையா காரெக்டர் மட்டுமே படத்தின் நகைச்சுவைப் பகுதியைப் பார்த்துக்கொண்டாலும், அது மிகப்பொருத்தமாகவே செய்யப்பட்டிருக்கிறது. இறுதிக்காட்சியில், அனைத்து வாய்ப்புகளும் அடைக்கப்பட்ட நேரத்தில், அர்விந்த்சாமி யோசிக்க ஐந்து நிமிடம் கேட்குமிடத்தில் நானே அவர் இடத்திலிருந்தால் என்ன முடிவு செய்வேன் என யோசிக்க ஆரம்பித்துவிட்டேன். அந்த அளவுக்கு படம் நம்மை உள்ளிழுத்துக்கொள்கிறது. குண்டடிபட்டு அர்விந்த், ஜெயம்ரவியின் கைகளில் சாகும் தருவாயில், வழக்கமாக அந்த ரிஜிட் காரெக்டருக்கு தனித்துவம் தருகிறேன் பேர்வழி என்று சிரித்தபடி சாகவைத்திருப்பார்கள். அப்படி இல்லாமல், வலியில் கோணலாகும் முகத்தோடு இறக்கிறார் அர்விந்த். அரிதாக ஒரு வில்லன் காரெக்டருக்கு படத்தின் துவக்கத்திலேயே பிளாஷ்பேக் அமைத்து முக்கியத்துவம் தந்திருக்கிறார்கள். அதில் 15 வயது அர்விந்த் கேரக்டர், நாளிதழில் தலைப்புச் செய்தியாக தன் வாழ்க்கையைத் துவக்குகிறது. போஸ்ட் கிளைமாக்ஸில், அதே நாளிதழை ஜெயம் ரவி கேரக்டர் அதன் 15 வயதில் பார்த்தபடி, தன் வாழ்க்கையின் லட்சியப்பாதையை அமைத்துக்கொள்கிறது என்பதாக காண்பிக்கப்படும் காட்சி ரசனை. ஜெயம் ரவி, எம்.ராஜா, சுபா ஆகிய மூவரும் இதுவரை செய்ததிலேயே டாப் என்றால் அது இந்தப்படம்தான். அர்விந்த்சாமிக்கோ இது ஒரு கம்பீரமான ரீஎண்ட்ரி! வம்சி கிருஷ்ணா ஒரு ஹீரோ மெட்டீரியல் என்பது என் கணிப்பு. இந்தப்படத்திலும் ஒரு ஹிட்மேனாகவே வந்துபோகிறார், காத்திருப்போம்.
மொத்தத்தில் தனி ஒருவன், சுவாரசியமான ஆக்ஷன் ட்ரீட்! டோண்ட் மிஸ் இட்!